ملڪي سطح تي سياسي، سماجي
۽ معاشي حالتون انتهائي پيچيدہ ۽ نازڪ دور مان گذري رهيون آهن. پاڪستان
اندروني طور تي سياسي عدم استحڪام، معاشي بحران، ۽ سرحدي تحفظ جا اهم مسئلا منهن
ڏئي رهيو آهي. سياسي سطح تي پارليامينٽ ۽ حڪومت جي وچ ۾ اختلافات وڌي چڪا آهن،
جنهن سبب پاليسي سازي، قانونسازي، ۽ معاشي اصلاحات جي عمل ۾ رڪاوٽون پيدا ٿيون
آهن. گذريل مهينن ۾ بنيادي ضرورتن جهڙوڪ روزگار، تعليم، صحت ۽ شهري سروسز ۾ بهتري
لاءِ ڪوششون محدود رهيون آهن، جنهن سبب عوام جي زندگي تي منفي اثر پيو آهي. ملڪ جي معاشي صورتحال پڻ انتهائي ڳڻتي جوڳي آهي،
جنهن ۾ مهانگائي وڌي وئي آهي، ڪرنسي جي قدر گهٽجي وئي آهي، ۽ عوام جي بنيادي
ضرورتن کي پورو ڪرڻ ۾ مشڪلاتون وڌي ويون آهن.
سياسي عدم استحڪام جي
اثرن سبب حڪومت جو ڌيان گهڻو ڪري صرف سياسي جهيڙن تي رهي ٿو، جنهن جي نتيجي ۾ قومي
پاليسين جو تسلسل متاثر ٿئي ٿو. ترقياتي منصوبن جي رفتار سست ٿي وئي آهي، ۽ عوامي
اعتماد ۾ گهٽتائي پڻ محسوس ڪئي پئي وڃي. هن صورتحال ۾، عوام جي بنيادي ضرورتن جي
فراهمي ۾ دير، تعليم ۽ صحت جي شعبن ۾ غير تسلسل، ۽ معيشت جي بي ترتيبي وڌندڙ خدشن
کي جنم ڏئي ٿي.
انهيءَ سياسي ۽ معاشي
بيچيني جي وچ ۾ ملڪ کي ٻاهرين خطري جي پڻ سامهون هجڻ گهرجي. افغانستان ۽ پاڪستان
جي وچ ۾ سرحدي تعلقات هميشہ حساس رهيا آهن، ۽ موجودہ وقت ۾ علائقائي صورتحال وڌيڪ پيچيدہ ٿي چڪي آهي. افغانستان ۾ سياسي ۽ سيڪيورٽي
صورتحال غير مستحڪم آهي، جنهن جا اثر سڌو پاڪستان تي پيا آهن. طالبان جي حڪومت ۽
مقامي قوتن جي وچ ۾ اختلاف، ملڪ ۾ دهشتگردي جي وڌندڙ واقعن، ۽ انساني نقل مڪاني جي
وڌندڙ مسئلن سبب پاڪستان لاءِ سرحدي تحفظ انتهائي اهميت اختيار ڪري چڪو آهي.
افغانستان ۾ امن قائم
ڪرڻ جي ڪوششون ۽ علائقائي طاقت جو توازن انتهائي اهميت رکي ٿو. جڏهن ملڪ ۾ سياسي
اختلاف ۽ مختلف گروپن جي سرگرميون جاري آهن، تہ ان جو اثر سڌو سرحد پار پاڪستان تي پوي ٿو، جتي
دهشتگردي، اسمگلنگ، ۽ انساني لڏپلاڻ جا مسئلا وڌن ٿا. سرحدي تحفظ جي کوٽ عوام جي
روزمرہ زندگي تي اثرانداز ٿئي ٿي، جنهن سبب روزگار،
تعليم، ۽ سماجي استحڪام متاثر ٿيندو آهي.
اهو ئي پس منظر آهي
جنهن ۾ سعودي عرب جي شهر رياض ۾ پاڪستان ۽ افغانستان جي وچ ۾ ڳالهين جو عمل شروع
ٿيو، جيڪو ٻنهي ملڪن لاءِ امن، تعاون، ۽ علائقائي استحڪام لاءِ هڪ نئون قدم آهي.
رياض ۾ افغانستان جي وفد ۾ انس حقاني، نجيب الله، ۽ عبدالقهار بلخي شامل آهن، جيڪي
سياسي ۽ سيڪيورٽي معاملن تي انتهائي تجربو رکندا آهن. پاڪستان طرفان پڻ وفد موجود
آهي، جيڪو سرحدي تحفظ، دهشتگردي خلاف تعاون، ۽ ٻيا اهم معاملن تي بحث ڪرڻ لاءِ
تيار آهي.
گذريل ڏهاڪن کان
افغانستان ۽ پاڪستان جا تعلقات اڻ برابري، بداعتمادي، ۽ وقت بوقت سرحدي تڪرارن سبب
پيچيدہ رهيا آهن. افغانستان ۾ سياسي استحڪام جي کوٽ ۽
ملڪ ۾ مختلف گروپن جي سرگرمين سبب پاڪستان کي دهشتگردي، غير قانوني واپار، ۽
انساني مسئلا پيش اچي رهيا آهن. ان سلسلي ۾ رياض ۾ شروع ٿيل ڳالهين جو مقصد
آهي تہ ٻنهي ملڪن جي وچ ۾ اعتماد بحال ڪيو وڃي ۽ عملي
پاليسين ذريعي عوام لاءِ محفوظ ماحول مهيا ڪيو وڃي.
رياض ۾ ٿيل ڳالهين ۾
صرف سرحدي مسئلن تي نہ پر سماجي، اقتصادي، ۽ تعليمي تعاون جي پڻ
ڳالهيون ٿيڻيون آهن. جڏهن تہ سرحدن تي دهشتگردي، انساني لڏپلاڻ، ۽ اسمگلنگ
جا مسئلا اهم آهن، پر انهن سان گڏ واپار، تعليم، ۽ صحت جي شعبن ۾ تعاون پڻ ٻنهي
ملڪن جي عوام لاءِ فائدي مند آهي. انس حقاني، نجيب الله، ۽ عبدالقهار بلخي جي موجودگي
اها ڳالهه ظاهر ڪري ٿي تہ افغانستان جي حڪومت پڻ ڳالهين کي سنجيدگي سان
وٺي رهي آهي، ۽ انهن جي تجربي ۽ علم سان ٻنهي ملڪن لاءِ تعميري نتيجا حاصل ڪرڻ جا
امڪان وڌي وڃن ٿا.
ملڪي سطح تي موجودہ سياسي بيچيني، معاشي بحران، ۽ سرحدي خدشن کي
نظر ۾ رکندي، رياض ۾ هي ڳالهين جو عمل هڪ مثبت پيغام آهي. جڏهن پاڪستان ۽
افغانستان ڊائلاگ ذريعي مسئلا حل ڪرڻ جي ڪوشش ڪندا آهن، تہ اهو صرف ٻنهي ملڪن تائين محدود نہ رهندو، پر سڄي خطي ۾ سلامتي ۽ استحڪام لاءِ
مددگار ثابت ٿيندو. سرحدي تعاون ۽ دهشتگردي خلاف مشترڪ ڪوششون علائقائي امن ۽ ترقي
لاءِ لازمي آهن.
گذريل سالن ۾ پاڪستان
اندروني طور تي دهشتگردي ۽ شدت پسند سرگرمين سان سخت مقابلو ڪيو آهي. پوليس، فوج،
۽ سيڪيورٽي ادارن پاران ڪيترائي آپريشن ڪيا ويا آهن، جنهن ۾ لڪي مروت، قبائلي
علائقن، ۽ ٻين حساس سرحدي علائقن ۾ دهشتگردن جي نيٽ ورڪن کي ختم ڪيو ويو. پر دهشتگردي
جو سلسلو انتهائي پيچيدہ آهي، ۽ صرف فوجي يا پوليس آپريشن سان ختم نٿو
ڪري سگهجي. ان لاءِ ضرورت آهي تہ عوامي شعور، تعليم، ۽ سماجي اتحاد سان گڏ عملي
پاليسيون ٺاهيون وڃن، جيئن امن قائم رهي ۽ عوام کي تحفظ ملي.
رياض ۾ ڳالهين جو هڪ
اهم مقصد سرحدي مسئلن جو حل، دهشتگردي خلاف تعاون، ۽ انساني لڏپلاڻ جي منظم انتظام
آهي. جڏهن پاڪستان ۽ افغانستان گڏجي سرحدي تحفظ تي ڪم ڪندا، تہ دهشتگردي جي سرگرمين کي محدود ڪري سگهجي ٿو.
سرحدن تي مضبوط نگراني، گڏيل چيڪ پوسٽون، ۽ معلومات جي شيئرنگ سان نہ صرف سيڪيورٽي بهتر ٿيندي، پر عوام ۾ اعتماد پڻ
وڌندو.
سماجي ۽ اقتصادي تعاون
پڻ انهن ڳالهين جو اهم حصو آهي. جڏهن ٻئي ملڪ واپار، تعليم، ۽ صحت جي شعبن ۾ تعاون
ڪندا، تہ سرحدي علائقن ۾ عوام جي زندگي بهتر ٿيندي.
نوجوانن لاءِ روزگار جا موقعا پيدا ٿيندا، تعليم جي معيار ۾ بهتري ايندي، ۽ ماڻهن
۾ امن جي لاءِ جذبو وڌندو. اهو ئي طريقو آهي جيڪو دهشتگردي ۽ عدم تحفظ کي جڙ کان
ختم ڪرڻ ۾ مددگار ثابت ٿي سگهي ٿو.
رياض ۾ شروع ٿيل ڳالهين
مان هڪ واضح پيغام اهو پڻ ملي ٿو تہ امن قائم رکڻ لاءِ صرف فوجي طاقت ڪافي ناهي.
علم، باهمي اعتماد، ۽ تعميري پاليسيون ضروري آهن. جڏهن پاڪستان ۽ افغانستان گڏجي
عملي قدم کڻندا، تہ دهشتگردي، سياسي بيچيني، ۽ سماجي عدم استحڪام
خلاف مضبوط ڀت قائم ٿي سگهي ٿي.
هي ڳالهين جو عمل
علائقائي سطح تي پڻ اثر رکندڙ آهي. جڏهن پاڪستان ۽ افغانستان امن، تعاون، ۽
استحڪام لاءِ گڏجي ڪم ڪندا، تہ اهو خطي جي ٻين ملڪن لاءِ پڻ مثال بڻجي سگهي
ٿو. سرحدي تحفظ، معاشي تعاون، ۽ تعليمي منصوبن ۾ گڏيل ڪوششون خطي ۾ خوشحالي ۽ ترقي
لاءِ مثبت ماحول پيدا ڪنديون.
تاريخ ڏيکاري ٿي تہ مضبوط ۽ ڊگهي عرصي وارو امن صرف سفارتي بيانن
سان نہ پر مستقل ڪوششن، سمجھوتن، ۽ باهمي اعتماد سان
ممڪن ٿيو آهي. رياض ۾ شروع ٿيل ڳالهين جو مقصد بہ اهو ئي آهي تہ ٻنهي ملڪن جي وچ ۾ اڳ ۾ پيدا ٿيل عدم اعتماد کي
ختم ڪيو وڃي ۽ عملي پاليسين ذريعي عوام لاءِ محفوظ ۽ مستحڪم ماحول مهيا ڪيو وڃي.
رياض ۾ شروع ٿيل ڳالهين
۾ مختلف شعبن تي بہ بحث ٿيڻ جو امڪان آهي، جهڙوڪ تعليم، صحت، سماجي
پروگرام، ۽ اقتصادي منصوبابندي. جڏهن نوجوانن لاءِ تعليمي موقعا مهيا ڪيا ويندا ۽
روزگار جا پروگرام تيار ڪيا ويندا، تہ دهشتگردي جي منفي اثرن کي گهٽائي سگهجي ٿو.
عوام ۾ شعور ۽ تعاون وڌائڻ سان معاشرتي استحڪام پڻ بهتر ٿيندو.
انهن ڳالهين جو هڪ وڏو
مقصد علائقائي هم آهنگي قائم ڪرڻ پڻ آهي. جڏهن افغانستان ۽ پاڪستان گڏجي پاليسيون
ٺاهيندا، تہ علائقائي واپار، ثقافتي تبادلا، ۽ انساني رابطن ۾ بهتري اچي سگهي
ٿي. مضبوط تعاون سان نہ صرف سرحدي علائقن ۾ امن قائم ٿيندو، پر ملڪ جي
اندر بہ اقتصادي ۽ سماجي ترقي لاءِ نوان موقعا پيدا
ٿيندا.
رياض ۾ شروع ٿيل هي
ڳالهين جو عمل صرف موجوده مسئلن جو حل نہ پر مستقبل لاءِ مضبوط بنياد قائم ڪري ٿو. پاڪستان
۽ افغانستان کي ضرورت آهي تہ ان موقعو کي ضايع نہ ڪن، عملي قدم کڻن، پاليسيون مضبوط ڪن، ۽ عوامي
شعور وڌائين. جڏهن امن قائم ٿيندو، تہ نہ صرف پاڪستان ۽ افغانستان پر سڄي علائقو ترقي،
خوشحالي، ۽ استحڪام جي راه تي اڳتي وڌندو.
هي ڳالهين جو عمل هڪ
سبق پڻ ڏئي ٿو تہ امن ۽ استحڪام رڳو لفظن سان نہ، پر عملي عمل، قرباني، ۽ حڪمت عملي سان ممڪن
آهي. عوام، حڪومت، ۽ بين الاقوامي برادري کي گڏجي ڪم ڪرڻو پوندو، جيئن رياض ۾ شروع
ٿيل ڪوششون عملي نتيجن ۾ تبديل ٿين ۽ ٻنهي ملڪن جا عوام امن، ترقي، ۽ خوشحالي
محسوس ڪري سگهن.
رياض ۾ شروع ٿيل هي
ڳالهين جو عمل پاڪستان ۽ افغانستان لاءِ نئين اميد جي علامت آهي، جيڪا دهشتگردي،
عدم تحفظ، ۽ سرحدي تڪرارن خلاف مضبوط پوزيشن قائم ڪري ٿي. جڏهن ٻنهي ملڪن جا وفد
گڏجي مسئلن جو حل ڳوليندا، تہ اهو صرف سفارتي ڪاميابي نہ پر عوام جي زندگي ۾ بهتري، علائقائي خوشحالي، ۽
سياسي استحڪام جو سبب بڻجي.

